Zapraszamy na kolejne Wtorkowe Konwersatorium
Temat
Przetwarzanie ekstremalnie dużej ilości danych w eksperymencie ALICE w CERNie
Prelekcję wygłosi Jacek Otwinowski, Instytut Fizyki Jądrowej PAN, Kraków
Termin
wtorek 14.05.2019 o godz. 18.00
Miejsce
Katedra Informatyki AGH, ul. Kawiory 21, 30-055 Kraków, sala 1.20
Obraz https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/25/ALICE_TPC_1.jpg/800px-ALICE_TPC_1.jpg
Bio
Jacek Otwinowski
Dr hab. Jacek Otwinowski ukończył fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Obecnie pracuje w Instytucie Fizyki Jądrowej PAN, gdzie prowadzi badania nad materią jądrową w warunkach ekstremalnie wysokiej temperatury i gęstości. Materia o takich własnościach prawdopodobnie istniała zaraz po Wielkim Wybuchu. Badania te prowadzone są na LHC w CERNie, przy pomocy detektora ALICE (http://alice-collaboration.web.cern.ch).
Abstrakt
W trakcie tego Konwersatorium będzie pokazane, jak dzięki współpracy fizyków i informatyków jest możliwe uzyskiwanie wiedzy o fundamentalnych prawach i składnikach Wszechświata. Wydobywanie interesujących faktów ze zderzeń zachodzących w Wielkim Zderzaczu Hadronów (LHC) w CERNie jest o wiele, wiele trudniejsze niż poszukiwanie przysłowiowej igły w stogu siana, ale jest możliwe dzięki wyrafinowanym narzędziom informatycznym.
ALICE (A LargeIon Collider Experiment) jest eksperymentem działającym na LHC, który zebrał do tej pory kilkadziesiąt PB danych. W latach 2009-2018 ilość danych płynących z detektora sięgała 12 GB/s, które po kompresji „online” na klastrze High-Level-Trigger zostały zapisane na dyskach ALICE dla dalszej analizy (typowa powieść zajmuje ok 2-4 MB w formacie EPUB/MOBI).
Teraz ALICE pracuje nad ulepszeniem detektora, aby zebrać ekstremalnie dużą liczbę zderzeń ciężkich jonów w l. 2021-2028: ilość danych odczytywanych z detektora wzrośnie do 1 TB/s. Do ich przetworzenia powstaje nowy system obliczeniowy O2, w którym synchroniczne i asynchroniczne przetwarzanie danych odbywać się będzie na programowalnych układach FPGA, kartach graficznych GPU oraz CPU. O2 rozwijany jest tak, aby maksymalnie wykorzystać możliwości wielordzeniowych stacji roboczych i przyśpieszaczy sprzętowych.